23/5/57

กลียุค - การเมืองไทย 2014

โดย วุฒิชัย นาคเขียว
23/05/2014


"ห้วงประหาร"
กาลเวลากลียุค
รอยแตกร้าวห้าวปลุกความฮึกเหิม
ประชารัฐโห่ก้องร้องประเดิม
ต่างแต่งเติมด้วยเฉดสีที่เหลืองแดง
"ภาพหวนย้อน"
มาโห่หอนวอนว้อ
ความแตกแยกแหวกหวอรอกำแหง
ถืออาวุธประยุทธชาติสาดแสดง
กลียุคบุกแกล้งแฝงความใน
"ประเทศนี้"
ไม่ได้สวยด้วยแรงคิด
เน้นประดิษฐ์เพียง"เศษสิทธิ์"ให้มุ่งหมาย
เมื่อต่างพรรค ต่างทรัพย์ ต่างเจ้านาย
ก็เป็นเพียงต้นตอไม้ที่ตายซัง
"กลียุค"
ที่ปลุกเร้าจนเข้าถึง
ต้องตอกตรึงขึงตวัดสกัดขัง
ยิ่งฮึกเหิม ยิ่งแตกร้าว ยิ่งผุพัง
กลิ่นสาบเลือดติดเกรอะกรังเป็นวังวน
"ย้อนศตวรรษ"
มาแว้งกัดสะบัดเหวี่ยง
ประวัติศาสตร์ถูกร้อยเรียงขึ้นอีกหน
นำเหตุการณ์ตำนานร้ายมาร่ายมนต์
คอยเสกพ่นจนดิ้นดับสลับวาย
"ความเดิม"
เร่งเสริมเติมปะทุ
พุ่งพวยกระสวยระอุ - ปะทุขยาย
วัวล้อมคอก ควายล้อมวง ยังมิวาย
ซ้ำเลวร้ายยังต้องตายในไพรพง
"เพียงหนึ่งพวก"
หนึ่งพลัง หนึ่งอำนาจ
ยังสามารถอำนวยชาติตามประสงค์
ประชารัฐถูกแว้งกัดกำจัดลง
เจตจำนงค์ถูกปล่อยปลงเป็นผงดิน
"ประสบการณ์"
ที่ผ่านมาตาเบิกเห็น
ตระหง่านเด่นเป็นฉากมิเคยสิ้น
น้ำเลือดที่ถูกสาดราดแผ่นดิน
ยังคงถูกกลืนกินด้วยกลิ่นเงิน
"ทะยานพุ่ง"
มุ่งขยายหมายอำนาจ
ด้วยวิธีอันเขลาขลาดเพียงผิวเผิน
โหดกระหายหมายชีวิตปลิดทางเดิน
เพียงเศษเงินที่ถูกเทินด้วยชีพชน
"หายนะ"
อาณาจักรทะลักลั่น
แผ่นดินสั่นประจัญไฟไร้ผู้สน
ประชารัฐสิ้นทรัพย์อาภัพจน
กระอักเลือดกระเสือกกระสน - จนสิ้นใจ
"ถึงกาลนี้"
กลียุคที่ปลุกปั้น
ได้แผ่แสงแรงประชันสนั่นไหว
อำนาจหลวงลวงร่างอำพรางกาย
คติรัฐปรัชญาใหม่กระจายฟุ้ง
"ประเทศใหม่"
ในปรัชญาตุลาการ
ต้องเหี้ยมโหดห้าวหาญจึงจะรุ่ง
หากความคิดแปลกแยกแตงกระบุง
เตรียมห่อถุง ห่มผ้าขาว ไปเผาไฟ
"อภิสิทธิ์ชน"
คนไทยในอนาคต
บนเส้นทางเขาวงกตหมดหมุดหมาย
สิทธิ ถูกตัดรอน กร่อนทำลาย
รัฐใหม่ไทยอะไรหรือคือเอกลักษณ์
"พัฒนาการ"
การเมืองไทยสมัยใหม่
ประชาธิปไตยไหนเลยเคยเป็นหลัก
รัฐธรรมนูญประชาชน - สวามิภักดิ์
ถูกเบียดเบียนเปลี่ยนปลักหักกลางกรุง
"อิทธิพล"
ล้นเหลือเมื่อได้ยศ
คำพูดเลี้ยวเคี้ยวคดขดจนยุ่ง
นิติราษฎร์ปราชญ์เปรื่องเรื่องแต่งปรุง
เพื่อหมายมุ่งจรุงกายในการเมือง
"รัฐบาล"
ที่ก่อการณ์สารบบ (สาน-ระ-บบ)
ถูกสยบกลืนกลบกระทบเบื้อง
บริหารการประเทศอย่างฝืดเคือง
ไร้รุ่งเรืองโรยรายสลายลง
"กิริยา"
บ้าอ่าวกร้าวอำนาจ
แผ่ผงาดตวาดไปถึงใจสงฆ์
หอบจีวรร่อนเร่ - เป้สบง
ตามสีกาถึงอุรุพงษ์ -โบกธงประจาน
"มีข่าวลือ"
ขื่อแขยงแฝงนัยยะ
แผ่ปะทะตบะร้อนซ่อนสังขาร
ประวัติศาสตร์อาจซ้ำย้ำตำนาน
เล่าถึงความสามานย์นักการเมือง
"ประกาศกฎ"
อัยการศึกระทึกโครม
ข่าวประโลมโถมกระจายขยายเรื่อง
ความวุ่นวายทำลายชาติบ้านเมือง
ท.ทหารจึงขุ่นเคืองเรื่องวิกฤติ
"อำนาจ"
ครอบจักวาลอัยการศึก
แฝงด้วยเล่ห์เหลี่ยมลึกจงตรึกคิด
ถืออาวุธยุทธการมาผลาญสิทธิ์
เอาความผิดมาเป็นสิทธิ์คิดกระทำ
"นี่เองหรือ"
คือวลีกลียุค
ที่เร่งเร้าเขย่าปลุกรุกกระหน่ำ
ประชาชนถ้วนหน้าร้าวระกำ
ต้องฝืนรับผลกระทำอันโฉดเลว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น